ابوالحکم عمرو بن هشام بن مغیره مخزومی مشهور به «ابوجهل» از اشراف
قریش و از مشرکان معروف
مکه بود و مثل سایر اشراف قریش به تجارت اشتغال داشت. وی در جوانی در میان اشراف مکه جایگاهی ویژه یافت و هنگامی که 30 سال بیشتر نداشت، به دلیل کاردانی، به عضویت
دار الندوه پذیرفته شد، در حالی که به رسم آن روزگار، اعضای دارالندوة (به جز بنی قصی) میبایست افزون بر 40 سال داشته باشند.
با طلوع اسلام، ابوجهل به اقدامات بسیاری برای جلوگیری از انتشار اسلام دست زد. تلاش در قطع رابطه قریش با
بنی هاشم، ممانعت از حمایت
ابولهب از پیامبر و نیز طراحی
نقشه ناموفق قتل پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم با مشارکت طوایف مختلف را میتوان مهمترین اقدامات وی بر ضد پیامبر اسلام دانست.
مسلمانان نیز از کینهتوزیها و بدخواهیهای او در امان نبودند. پیامبر نیز او را «ابوجهل» نامید و به مسلمانان دستور داد که وی را به این نام خطاب کنند.
پس از هجرت پیامبر به مدینه، کینهتوزیهای ابوجهل ادامه داشت تا سرانجام به همراه عدهای از سران شرک، در
جنگ بدر به هلاکت رسید.
مراجعه شود به:
دشمنی ابو جهل با محمد « ص » از نوجوانی
منابع :
دایرةالمعارف بزرگ اسلامی
سیره ابن هشام
الطبقات الکبری